1 Mayıs 2010 Cumartesi

DOĞUBATI

DOĞU’ma

Karadut tadındaki dudakların
Ay ışığında çırılçıplak dolaşan ayakların
Uzan yamacıma
Dokun sırmalarıma

Mis kokuyor mu, yumuşacık mı
Karmaşık mı
Duyguların gibi

Garip bir telaş içinde misin
Gözlerin fer fecir
Zaman sustu, duvarlar dinlemede

Sessizlik...

Giderken dönüp el sallayışın sonsuz gidiş mi
Elbet birgün geleceğim mi

Bütün duygular baharatlı
Gözyaşı sonuncu

Sen de ağladın ya eridi içim
Gittin ya
Gözlerim dimağında kaldı...



Sustum
Sessizce gitmesini bilenlere
DOSTÇA KAL...

Z/S

1 yorum:

Berrin dedi ki...

yürek bukucu..

neredeyse bir bucuk yıl sonraki ilk yazın..hoş bir sürpriz oldu bana :)