19 Mayıs 2010 Çarşamba

YARENLİK

Evet düşemedik biz aşka. Ve onca geçen dakikaların yüzyıllara dönüşmesine engel olamadık.
Bir hilaldiniz gözlerimde,
içimde çoktandır olmayan bir sıcaklık, ve güven duyma isteğiydiniz.
Niye hiç tanımadığımız yada sadece birkaç kez gördüğümüz birini bu kadar özleriz. Niye sessizlikte bunca gürültü kafamıza kamp kurar.

Yaşayamadıklarımıza içimdeki coşkuyu da eklediğimde onca ağırlıkla başımı yastığa koyuverdim.

Evime, yuvama, ruhuma kavuşmuştum kavusmasına da huzurum dediğim siz niye yanımda değildiniz. Niye kırgın niye yorgundum...

Zamansız bir aşk ziyareti yüzünden; farkındasınız değil mi. Benim sevgime inanmıyorsanız içimdeki ateşi körüklemeyin, söndürmeye de çalışmayın çünkü onlar benim gerçeklerim...

Yine herşeye rağmen güneşim doğmaya devam edecek. Peki ya siz yarenliğim olmayacak mıydınız ...

Z/S

Hiç yorum yok: